Πηγή: ΠΡΩΤΟΘΕΜΑ Blogs 26/02/2022

Του Ιωάννη Λ. Κωνσταντόπουλου - Επίκουρου Καθηγητή & Διευθυντή του Εργαστηρίου Πληροφόρησης & Κυβερνοασφάλειας του Τμήματος Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς

Η εισβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία διαψεύδει το αφήγημα του θεωρητικού της φιλελεύθερης σχολής σκέψης των διεθνών σχέσεων Francis Fukuyama περί του τέλους της ιστορίας και της νίκης της δημοκρατίας και του καπιταλισμού μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας
Στις ημέρες μας τόσο η δημοκρατία, όσο και ο καπιταλισμός απειλούνται από την άνοδο των ανελεύθερων δημοκρατιών και την οικονομική κρίση και την πανδημία, αντιστοίχως.

Κώστας Υφαντής, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Διευθυντής του ΙΔΙΣ.

Καθημερινή 11.2.2022 (https://www.kathimerini.gr/politics/561713038/k-yfantis-o-apoteros-toyrkikos-stochos)

Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών ακολουθώντας ένα γνώριμο μοτίβο επαναλαμβάνει ένα επιχείρημα που φαίνεται πλέον να αποτελεί την αιχμή του δόρατος της τουρκικής προσέγγισης στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο: Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με την Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 και την Συνθήκη των Παρισίων το 1947 αντίστοιχα, υπό τον όρο ότι θα παραμείνουν αποστρατιωτικοποιημένα. Η Ελλάδα, ισχυρίζεται η Άγκυρα, έχει παραβιάσει την αυτή την πρόβλεψη και ως εκ τούτου η ελληνική κυριαρχία δεν είναι καθόλου αυτονόητη.

The Economist, Ο Κόσμος το 2022
Ειρήνη Χειλά, Καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων, Πανεπιστήμιο Πειραιά, Visiting Scholar, George Washington University

Download PDF

Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος

Η ουκρανική κρίση είναι ένα ακόμη επεισόδιο στην καλά ενορχηστρωμένη στρατηγική του Πούτιν να αναθεωρήσει συνολικά τη μεταψυχροπολεμική τάξη πραγμάτων. Ο Πούτιν ποτέ δεν έκρυψε τη δυσανεξία του για τη μεταψυχροπολεμική ισορροπία

Η ουκρανική κρίση είναι ένα ακόμη επεισόδιο στην καλά ενορχηστρωμένη στρατηγική του Πούτιν να αναθεωρήσει συνολικά τη μεταψυχροπολεμική τάξη πραγμάτων.

Ο Πούτιν ποτέ δεν έκρυψε τη δυσανεξία του για τη μεταψυχροπολεμική ισορροπία. Για το μονοπολικό διεθνές σύστημα που αντανακλούσε την αδυναμία της Ρωσίας, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και την αμερικανική υπεροχή.

Δημοσίευση: Βιβλιοδρόμιο Σαββατοκύριακο, 11-12 Δεκεμβρίου 2021, Σελίδα 7

Οι αρχές που διέπουν τη χάραξη θέσεων και στόχων από την καθημερινή ζωή έως τον πόλεμο, στο πόνημα των Α. Πλατιά – Κ. Κολιόπουλου.

Γράφει η Κωνσταντίνα Ε. Μπότσιου, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Σπάνια ένα βιβλίο στρατηγικής αποφεύγει την παγίδα της υπερβολικής έμφασης στη θεωρία ή στην εμπειρία. Στην πρώτη περίπτωση γίνεται πολύ βαρύ για το ευρύ κοινό, στη δεύτερη πολύ ελαφρύ για τους ειδικούς.

Πέτρος Λιάκουρας Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου, διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές», στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ - 19 Δεκεμβρίου 2021

Οι πρόσφατες δηλώσεις Μεβλούτ Τσαβούσογλου αναπαράγουν όσα έχουν διατυπωθεί διεξοδικά με δύο επιστολές του Φεριντούν Συνιρλίογλου προς τον Γενικό Γραμματέα των ΗΕ, στις 13 Ιουλίου και στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. Η Τουρκία σε αυτές διατείνεται ότι το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης των νησιών διατηρείται σε ισχύ, προκειμένου να ισχυρισθεί ότι με την  οχύρωσή τους η Ελλάδα παραβιάζει τις υποχρεώσεις της. Κατά την Τουρκία αυτό συνιστά απειλή της ασφάλειάς της. Μάλιστα κορυφώνοντας την οξύτητα, προβάλλει το αβάσιμο επιχείρημα ότι με τη συνθήκη της Λωζάννης (1923) η επικύρωση της κυριαρχίας των νησιών τελούσε υπό την αίρεση της αποστρατιωτικοποίησής τους. Με αυτήν την «δημιουργική ερμηνεία» της συνθήκης αλλά και το δίλημμα, η Τουρκία υποστηρίζει ότι η παραβίαση της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, συνεπάγεται την αμφισβήτηση κυριαρχίας τους. Εξ ου και η εσχάτως καταλυτική αποστροφή στη δήλωση Τσαβούσογλου ότι «η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα κυριαρχίας σε νησιά που στρατιωτικοποιεί». Εν ολίγοις το δίλημμα είναι αποστρατιωτικοποίηση ή αμφισβήτηση κυριαρχίας.